Za niecały miesiąc rozpoczniemy naszą Szkołę Języka Polskiego, w zasadzie ukierunkowaną na najmłodszych domowników choć nie tylko adresowaną do dzieci małżeństw czy par mieszanych (polsko-hiszpańskich). Głównym celem jaki sobie założyliśmy jest sprawienie by dzieci mogły i chciały mówić po polsku, by mogły słuchać języka polskiego poza granicami Polski i by nie czuły się z tym wyobcowane.

By zrozumieć ciut lepiej polski system edukacyjny, zostawiamy Wam poniżej 10 filarów, na których się on opiera:

1. Bezpłatne i obowiązkowe kształcenie od 6-18 lat. Od 16-18 lat osoba ma do wyboru:
   • Uczęszczanie na zajęcia w szkołach publicznych lub prywatnych
   • Uczęszczanie na lekcje organizaowane poza ośrodkami dydaktycznymi (jeśli posiadają akredytację)
   • Naukę w ośrodkach pracy przez przygotowanie i kształcenie do zawodu
2. W wieku 15 lat dokonuje się wyboru, którą drogą chcemy pójść. Reforma polskiego systemu eduacyjnego z 1999 dzieli kształcenie na następujące etapy:
   • 6 letnia Szkoła Podstawowa
   • Szkoła średnia podzielona na dwa cykle:
     • 3 lata gimnazjum
     • 3 lata szkoły ponadgimnazjalnej, gdzie możemy wybrac między: liceum ogólnokształcącym, liceum profilowanym, technikum i szkołą zawodową
3. Egzaminy zewnętrzne (w ciągu całego okresu kształcenia uczniowie przystępują 3 razy do egzaminów z poziomu wiedzy i umiejętności. Egzamin na każdym szczeblu jest jednakowy dla wszystkich uczniów całej Polski). Ma to na celu utrzymanie standardów w programie nauczania jak również utrzymanie kontroli poziomu naucznia poszczególnych jednostek jak i wiedzy samych uczniów.
   • Sprawdzian z wiedzy na szczeblu podstawowym przeprowadzany jest w wieku 13 lat i pełni funkcję czysto informacyjną
   • Po pierwszym cyklu szkoły średniej, gimnazjum, (w wieku 15 lat) zdaje się kolejny egzamin, którego wynik jest jednym z kryteriów branych pod uwagę przy rekrutacji do szkoły ponadgimnazjalnej.
   • Po skończeniu szkoły ponadgimaznjalnej uczniowie zdają maturę, która jest równocześnie egzaminem wstępnym na studia.
4. Duży nacisk kładzie się na naukę języka, matematykę i nauki ścisłe. Choć wymienione wcześniej przedmioty wioda prym w nauczaniu w Polsce (przeznaczonych jest na nie najwięcej godzin lekcyjnych), kładzie się również nacisk na umiejętności i kompetencje prekrojowe, eksperymentowanie, badania naukowe, rozwiązywanie problemów, rozumowanie czy współpracę. Dużą wagę przywiązuje się także do nauki języków obcych (naukę rozpoczyna się już w Szkole Podstawowej).
5. Ośrodki niezależne. Rząd ustanawia ramy edukacyjne, ale to od każdej szkoły zależeć będzie program nauczania oraz podejście i metodyka, które będą stosować. Do zadań dyrektorów placówek nalezy zatrudnienie kadry nauczycielskiej oraz innych pracowników szkoły. Mogą przyznawać dodatki do pensji, ustanwiać zasady dyscypliny czy też nadzorować pracę nauczycieli.
6. Wolność w stylu nauczania dla nauczycieli. Doceniane jest stosowanie przez nauczycieli metodyki, która pozwoli na zaspokojenie potrzeb uczniów i zarazem osiągnięcie zamierzonych celów.
7. Nauczanie zdecentralizowane. Zarządzanie i administracja szkołami zależy od gmin i powiatów, a szkolenie i ocena nauczycieli podlega urzedowi wojewódzkiemu. Rząd centralny odpowiada za ustanowienie ram edukacyjnych i kontrolę ośrodków, by te we właściwy sposób stosowały program nauczania i metodykę.
8. Niskie wynagrodzenia, ale z dodatkiem motywacyjnym. Płace są dużo niższe niż średnia OECD i również poniżej średniej krajowej. Dlatego też w 2007 roku Rząd wprowadził nowy system wynagrodzeń i nagród (bierze się pod uwagę przepracowane godziny, staż, wyniki ośrodka szkoleniowego, wykształcenie nauczyciela, itp.)
9. Mniej godzin lekcyjnych. W zależności od etapu, w którym się znajdujemy, liczba godzin lekcyjnych będzie się zmieniać. Plasuje się ona w każdym razie poniżej średniej ustanowionej przez OECD, która wynosi 704 godziny.
   • w Szkole Podstawowej jest to mniej niż 600 godzin.
   • w Szole Średniej, mniej niż 500.
10. Kultura wysiłku. Być może są spadkiem po komuniźmie, ale praca i wysiłek są to postawy bardzo poważane. Ceni się również odpowiedzialność i wartości obywatelskie, takie jak solidarność, demokrację, tolerancję czy wolność, których uczy się od małego

Źródło aulaplaneta